چگونه مهر و موم سرپوش ریش برای کارگران فرآوری مواد غذایی را تضمین کنیم؟

اهمیت حیاتی مهر و موم سرپوش ریش در ایمنی مواد غذایی

خطرات آلودگی ناشی از موی صورت بدون مهر و موم در محیط‌های تولید مواد غذایی آماده به خوردن

موهای صورت که به درستی پوشیده نشوند، مشکلات جدی آلودگی در کارخانجات فرآوری مواد غذایی ایجاد می‌کنند، به ویژه برای محصولات آماده به غذا که در حین تولید باید کاملاً از تماس با انسان جدا شوند. تنها یک رشته مو ممکن است حامل باکتری‌های خطرناکی مانند استافیلوکوکوس اورئوس یا اشریشیا کولی باشد، چیزی که توضیح می‌دهد چرا مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) طبق آخرین آمار منتشر شده در سال 2023، هر ساله حدود 48 میلیون مورد مسمومیت غذایی را در سراسر ایالات متحده گزارش می‌دهد. و زمانی که این پوشش‌های ریش به درستی در جای خود قرار نگیرند، چندین مشکل متداول در عمل اتفاق می‌افتد، از جمله...

• میکروارگانیسم‌ها مستقیماً از بدنه موی ریش در مناطق تولید جدا می‌شوند
• جریان هوا قطعات مو را بر روی سطوح آشکار محصولات آماده به غذا پخش می‌کند
• رطوبت ناشی از تنفس، استحکام ماده را کاهش داده و باعث شل شدن جایگذاری می‌شود

این نقص‌ها مسیرهای مستقیمی برای آلودگی بیولوژیکی ایجاد می‌کنند. داده‌های یادآوری سازمان غذا و دارو (FDA) به طور مداوم موی سر را به عنوان یکی از مهم‌ترین آلاینده‌های فیزیکی در مواد غذایی آماده به مصرف (RTE) شناسایی کرده است — که نشان می‌دهد حفظ تمامیت درز و بسته‌بندی تنها یک اقدام رویه‌ای نیست، بلکه پایه‌ای اساسی در ایمنی مواد غذایی محسوب می‌شود.

مقررات کد غذایی FDA §2-301.12 و الزامات انطباق برای پوشش موی صورت

کد غذایی FDA §2-301.12 از کارکنان دست‌زنی به مواد غذایی می‌خواهد که موی صورت خود را با استفاده از «پوشش موی سر، پوشش ریش و لباس‌هایی که موی بدن را پوشاند»، محکم نگه دارند. all رعایت این مقررات به سه معیار غیرقابل مذاکره بستگی دارد:

• محصورسازی کامل : هیچ مویی زیر خط فک پایینی، از جمله موی گیجگاه و گردن، قابل مشاهده نباشد
• درز محکم : وجود شکاف صفر در گردن، استخوان‌های گونه یا زیر چانه — حتی در حین حرکت
• هماهنگی مواد : پارچه‌های غیرجاذب، مناسب مصرف غذایی که در برابر رطوبت و پاشیدن ذرات مقاوم هستند

بررسی‌های نظارتی در حین ممیزی‌های SQF شدیدتر می‌شود که به‌طور صریح یکپارچگی درز را در فعالیت‌های پرخطر مانند تعویض دستکش ارزیابی می‌کنند. داده‌های داخلی یک تولیدکننده پیشرو تجهیزات ایمنی غذایی نشان داده است که واحدهایی که از روپوش‌های ریش به‌درستی درزگیری‌نشده استفاده می‌کنند، سه برابر بیشتر از واحدهایی که از پروتکل‌های تأییدشده تناسب استفاده می‌کنند، در آزمون‌های میکروبی با مسواک (سواب) شکست می‌خورند (2024).

دستیابی به تناسب مناسب: عوامل کلیدی برای درزگیری مؤثر روپوش ریش

راهنمای گام‌به‌گام تنظیم روپوش ریش برای جلوگیری کامل و درزگیری بدون شکاف

ابتدا پوشش ریش را طوری قرار دهید که به درستی روی موی صورت قرار بگیرد و قسمت پل آن با ناحیه استخوان بینی هم تراز شود. حلقه‌های کشی در پشت گوش باید محکم شوند اما نباید بیش از حد کشیده شوند. این حلقه‌ها باید در جای خود باقی بمانند بدون اینکه باعث درد یا تغییر شکل شوند. لبه پایینی را زیر فک قرار دهید نه فقط زیر چانه، سپس انگشتان را در امتداد گردن به سمت بالا حرکت دهید تا چین‌ها یا هواهای محبوس شده بین پارچه و پوست صاف شوند. با حرکت دادن سر از یک طرف به طرف دیگر، چند بار تکان دادن سر به صورت بالا و پایین و صحبت کردن بلند، یک آزمون سریع انجام دهید. اگر پوشش کمی بلند شود، فاصله ایجاد کند یا اجازه نمایان شدن موهای زیر آن را بدهد، به این معناست که به درستی تنظیم نشده است. در مکان‌هایی که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) نظارت می‌شود، باید به طور کامل اثبات شود که هیچ موهایی در طول این حرکات آزاد نمی‌شود. خروج ذرات به مناطق غذای آماده می‌تواند منجر به مشکلات نظارتی شود که هیچ‌کس تمایلی به آن ندارد.

ارزیابی کشش متریال، تنش حلقه‌های گوشی و تکنیک‌های درزگیری خط گردن پشتی

عملکرد ماده تعیین‌کننده قابلیت اطمینان درزگیری در بلندمدت است. شاخص‌های اصلی مهندسی شامل موارد زیر هستند:

پارچه‌های مخلوط با الاستان به‌طور کلی در حفظ تنگی و چسبندگی بهتر از پلی‌پروپیلن خالص عمل می‌کنند، که این موضوع به‌ویژه برای افراد دارای ریش‌های ضخیم به طول بیش از دو اینچ بسیار مهم است. در قسمت پشت گردن، تولیدکنندگان شروع به استفاده از طراحی‌های منحنی همراه با نوارهای لاستیکی سیلیکونی کرده‌اند تا از بالا آمدن پارچه هنگام خم شدن فرد جلوگیری شود. این در واقع یک مشکل رایج است که طبق گزارش مجله ایمنی مواد غذایی سال گذشته، در تقریباً ۷ از هر ۱۰ بازرسی سازمان FDA مشاهده شده است. بیشتر دپارتمان‌های تضمین کیفیت همچنان از آزمون‌های ردیابی با نور ماوراء بنفش (UV) برای بررسی اینکه آیا موادشان از نظر مقدار ذرات منتشر شده، الزامات OSHA را برآورده می‌کنند، استفاده می‌کنند. هرچند روش‌های جدیدتری در حال توسعه هستند، اما این روش سنتی همچنان مورد اعتماد بیشتر تأسیسات برای بررسی انطباق است.

اشتباهات رایجی که باعث از بین رفتن درزبندی روسری ریش می‌شوند

مدیریت طول ریش، قرار گرفتن گردن در معرض، و تا کردن نادرست زیر چانه

سه خطا که به‌صورت مداوم اثربخشی روسری ریش را کاهش می‌دهند:

• طول بیش از حد ریش : مویی که بلندتر از یک چهارم اینچ باشد از محصورسازی خارج می‌شود و شکاف‌های ریزی ایجاد می‌کند که در آن موهای آزاد به بیرون بیرون زده‌اند
• موقعیت بالا : قرارگیری روکش‌ها بالاتر از خط فک پایینی، گردن پشتی را نمایان می‌کند و اجازه می‌دهد ذرات پوست و مو بر روی خطوط تولید سقوط کنند
• جمع‌بندی نادرست : بند‌های محکم‌کننده زیر چانه به جای زیر استخوان فک شلّی ایجاد می‌کند که با حرکت و تنفس بیشتر شل می‌شود

این کاربردهای نادرست، آلاینده‌های بیولوژیکی را مستقیماً وارد مناطق آماده برای مصرف (RTE) می‌کنند و در سال ۲۰۲۲ حدود ۲۲٪ از تخلفات بهداشتی گزارش‌شده به سازمان غذا و دارو (FDA) را تشکیل دادند. بهترین روش توصیه‌شده، اصلاح هفتگی ریش به صورت مسطح نسبت به پوست و ثابت‌کردن لبه پایینی روکش به‌محکم زیر استخوان فک — نه زیر چانه — برای حفظ پیوستگی سد استریل است.

چرا پوشش‌های یک‌اندازه‌برای-همه ریش ممکن است در تطابق با FDA و SQF ناموفق باشند

مشکل پوشش‌های معمولی ریش این است که تفاوت در شکل صورت افراد مختلف را در نظر نمی‌گیرند و این امر منجر به مشکلاتی در رعایت استانداردها در حدود ۳ مورد از هر ۱۰ واحد تولید مواد غذایی در حین بازرسی‌ها می‌شود. کارکنانی که ریش ضخیم‌تری دارند، به پوشش‌هایی با جیب پارچه‌ای بزرگ‌تری نیاز دارند تا بتوانند به درستی تمام ریش را پوشش دهند. برای افرادی که صورت بلندتر یا باریک‌تری دارند، بند کشی نیز باید محکم‌تر باشد، شاید حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد قوی‌تر از نوع استاندارد موجود در بیشتر محصولات. طرح‌های آماده و عمومی معمولی نمی‌توانند همزمان هم گردن را پوشش دهند و هم جلوی سُر خوردن پوشش از زیر چانه را بگیرند، که این امر مغایر با بخش ۲-۳۰۱٫۱۲ کد مواد غذایی FDA و همچنین استانداردهای SQF ماژول ۱۱٫۷٫۳ در مورد حبس و پوشش است. عملیات هوشمند خدمات غذایی می‌دانند که باید گزینه‌های قابل تنظیم یا اندازه‌های متعدد را در دسترس داشته باشند و اطمینان حاصل کنند که کارکنان تست‌های مناسب اندازه‌گیری و فیت را انجام داده‌اند، از جمله بررسی اینکه چقدر پوشش در حین حرکت و انجام واقعی وظایف کاری در جای خود باقی می‌ماند.