EN
Hoe beschikbare non-woven overalls fungeren als barrière tegen pesticiden
Vezelstructuur, poriegrootte en elektrostatische binding bij weerstand tegen pesticiden
Non-wegwerpbare beschermkleding van vlies biedt bescherming tegen pesticiden door zowel fysieke barrières als elektrostatische eigenschappen te gebruiken. De SMS-materiaalstructuur (gesponnen-gesmolten-gesponnen) heeft meestal poriën in een bereik van 10 tot 50 micron, waardoor grotere deeltjes zoals droge pesticidenpoeder buiten worden gehouden. Wat kleinere druppels betreft, verricht de middelste gesmolten laag het grootste deel van het werk. Dit gedeelte bevat namelijk een elektrostatische lading die tegengesteld geladen pesticidemoleculen aantrekt. Het werkt redelijk goed tegen lage-druksproeiers en stofdeeltjes in het algemeen. Maar er is een addertje onder het gras. De manier waarop deze vezels zijn gerangschikt is niet perfect, waardoor er soms minuscule kanalen ontstaan waar substanties doorheen kunnen lekken, met name wanneer iemand beweegt of bukt. Een ander probleem doet zich voor in vochtige klimaten. De statische lading op polypropyleenmaterialen begint te verminderen zodra de luchtvochtigheid ongeveer 60% bereikt, waardoor de effectiviteit aanzienlijk afneemt. Uit een recent onderzoek bleek dat deze prestatiedaling in tropische omstandigheden zelfs tot 37% kan bedragen.
Waarom standaard wegwerpbare non-woven overalls kunnen mislukken tegen vloeibare formuleringen
Gewone SMS-overalls zonder enige coating zijn niet goed genoeg bij het werken met vloeibare pesticiden, omdat ze te poreus zijn en niet beschikken over die continue barrièrefilms die stoffen echt buiten houden. Deze emulgeerbare concentraden (EC's) en suspensieconcentraden (SC's) bevatten oppervlakteactieve stoffen die de oppervlaktespanning verlagen, waardoor vloeistoffen via capillaire werking gemakkelijk door de kleine openingen tussen de vezels kunnen sijpelen. De situatie wordt erger wanneer werknemers bewegen, druk uitoefenen of in aanraking komen met besmette grond, zoals wanneer ze neerknielen op velden die gespoten zijn. Tests tonen aan dat de absorptie in dergelijke realistische situaties sterk toeneemt, soms tot wel acht keer zo hoog als wanneer materialen onbeweeglijk blijven. Zelfs wanneer glyfosaat is gemengd met oppervlakteactieve stoffen in de aanbevolen concentraties, bleek uit onderzoeken bijna volledige doordringing van standaard SMS-stof binnen slechts vijftien minuten. Dit resultaat laat duidelijk zien hoe kwetsbaar deze materialen eigenlijk zijn tijdens normale landbouwactiviteiten.
Testnormen en prestaties in de praktijk van wegwerpbare non-woven overalls
ASTM F739-23 en ISO 6529: Wat ze onthullen over permeatie van pesticiden
ASTM F739-23 en ISO 6529 behoren tot de belangrijkste normen die worden gebruikt om te beoordelen hoe chemicaliën door beschermende stoffen heen dringen. Zij richten zich voornamelijk op de doordringingstijd, het tijdstip waarop een verontreinigende stof voor het eerst aan de binnenkant van het materiaal wordt aangetoond. Deze laboratoriumtests kunnen echter niet alle factoren meenemen waarmee werknemers dagelijks worden geconfronteerd. In de praktijk spelen factoren zoals lichaamssweat, wrijving door beweging en fysieke belastingen een rol, die in gecontroleerde omgevingen gewoonweg ontbreken. Het probleem wordt duidelijk bij analyse van werkelijke veldgegevens. Zelfs overalls die voldoen aan certificeringseisen kunnen na slechts vier uur blootstelling aan bepaalde pesticidemengsels een chemische doordringingssnelheid van meer dan 0,1 microgram per vierkante centimeter per minuut toelaten. Deze kloof tussen laboratoriumresultaten en realiteitsomstandigheden benadrukt waarom werknemers meer nodig hebben dan alleen papieren certificeringen bij het nemen van veiligheidsbeslissingen voor hun werkomgeving.
Verder dan Doordringingstijd: Waarom Cumulatieve Permeatie Belangrijk is voor Gebruik in de Praktijk
Alleen kijken naar de breakthroughtijd geeft niet het volledige beeld van de echte risico's waarmee werknemers te maken hebben. Belangrijker is cumulatieve permeatie, wat in feite betekent hoeveel pesticide daadwerkelijk door beschermende kleding heen dringt over een bepaalde tijd. Neem bijvoorbeeld een overal. Deze kan glyphosfaat tijdens testomstandigheden ongeveer een uur lang tegenhouden, maar na een hele dag werken op het veld, kan ongeveer 12% van de stof toch doordringen als gevolg van factoren zoals lichaamswarmte, voortdurende beweging en slijtage van de stof. Onderzoek naar mensen die jarenlang aan deze chemicaliën zijn blootgesteld, laat zien dat er later ernstige problemen kunnen ontstaan, waaronder aandoeningen van spieren en hersenfunctie. Wanneer bedrijven beginnen met het meten van cumulatieve permeatie in plaats van alleen te controleren of er al dan niet snel doordringing is, denken ze langertermijn over bescherming na, in plaats van slechts kortstondig aan minimumnormen te voldoen.
Effecten van pesticiderecepturen op de integriteit van wegwerp overalls van vlies
EC vs. SC formuleringen: oppervlakteactieve stoffen en oplosmiddelen die de barrièrefunctie verzwakken
De manier waarop Emulgeerbare Concentraten (EC) en Suspensieconcentraten (SC) invloed hebben op overalls verschilt behoorlijk tussen deze twee soorten formuleringen. EC-producten bevatten petroleumhoudende oplosmiddelen, die op den duur de vezels van polypropyleen beginnen af te breken. Wat gebeurt er dan? De poriën worden ongeveer 40% groter bij blootstelling, waardoor de beschermende laag veel sneller dan normaal faalt. Aan de andere kant werken SC-formuleringen anders. Ze gebruiken bijvoorbeeld alkylfenolethoxylaten als oppervlakteactieve stoffen om de vaste deeltjes goed gesuspendeerd te houden. Dit verlaagt de oppervlaktespanning sterk, soms onder de 30 mN/m, zodat vloeistoffen in plaats van bolletjes te vormen op oppervlakken, gemakkelijker uitspreiden. Hier wordt het interessant: hoewel EC's sneller door de bescherming heen breken (ongeveer 15 minuten vergeleken met ruwweg 45 minuten voor SC's volgens ASTM F739-23-tests), geven SC's nog steeds hun eigen problemen omdat ze materialen binnendringen via capillaire werking. Dit betekent dat verontreinigingen langzaam in de stoffen doordringen zonder dat iemand het merkt, totdat het te laat is.
Mythe over verdunning ontkracht: Mengsels van glyphosaat en oppervlakteactieve stoffen en realistische blootstellingscenario's
Veel landbouwers geloven nog steeds dat als ze glyfosaat verdunnen met oppervlakteactieve stoffen, alles op de een of andere manier veiliger wordt. Maar het is zo met die POEA-oppervlakteactieve stoffen die ze vaak gebruiken: ze blijven hun werk doen om de oppervlaktespanning af te breken zelfs bij zeer lage concentraties, soms maar 2%. Als mensen deze oplossingen mengen, ze rond de velden sproeien of aan het onderhoud van apparatuur werken, gebeuren er altijd kleine spetteringen. Deze kleine blootstelling verslijt geleidelijk wat hun overalls beschermt tegen het opnemen van chemicaliën. Onder de omstandigheden in het veld is ook iets alarmerends gebleken. Ongeveer 8 op de 10 keer beginnen chemicaliën binnen een uur na contact met verdunde mengsels door de beschermingsmiddelen te komen, omdat oppervlakteactieve stoffen glyfosaat helpen door kleine gaten in de stoflagen te sluipen. En laten we de routine taken niet vergeten zoals het reinigen van tanks of het repareren van kapotte sproeiers waar werknemers veel langer worden blootgesteld en hogere drukcontact krijgen. Dit betekent dat een eenvoudige verdunning niet voldoende bescherming biedt tegen chemische blootstelling in echte landbouwsituaties.