ژاکت‌های جداکننده با طراحی ضد هوای ورودی - محافظت عالی

لباس‌های محافظتی با طراحی ضد هوا، پوشش‌های تخصصی هستند که به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند تا مانع کاملی در برابر آلاینده‌های معلق در هوا، پاشش مایعات و ذرات فراهم کنند و در نتیجه در محیط‌های پرخطری مانند آزمایشگاه‌های بیوهazard، واحدهای کار با مواد شیمیایی و بخش‌های قرنطینه بیماری‌های عفونی امری ضروری محسوب می‌شوند. این لباس‌ها از مواد پیشرفته‌ای مانند تای‌وک (Tyvek) پوشش‌دار، لاستیک نیتریل یا پلی‌اتیلن لایه‌بندی‌شده ساخته شده‌اند که نفوذناپذیر به گازها، مایعات و میکروارگانیسم‌ها هستند و در عین حال انعطاف کافی برای حرکت را فراهم می‌کنند. طراحی ضد هوا از طریق چند ویژگی کلیدی به دست می‌آید: درزهای محکم (با جوش حرارتی یا نوارگذاری) از نشت هوا جلوگیری کرده و شکاف‌هایی که آلاینده‌ها می‌توانند از طریق آن نفوذ کنند را از بین می‌برند. مچ‌های الاستیکی، قوزک‌ها و گردن لباس به گونه‌ای تنگ هستند که به خوبی در برابر بدن چفت می‌شوند، در حالی که زیپ تمام‌طولی با پوشش محافظ در قسمت جلو، اطمینان از حفظ آب‌بندی کامل را فراهم می‌کند. برخی از مدل‌ها دارای هود و کفشهای اضافی داخلی هستند که احاطه کاملی را ایجاد می‌کنند و با تجهیزات تنفسی (مانند دستگاه‌های هوای فشرده یا دستگاه‌های تنفسی با تصفیه هوای فعال) ترکیب می‌شوند تا ایمنی حداکثری را فراهم کنند. مقاومت در برابر سایش و فرسایش امری حیاتی است، مواد این لباس‌ها تحت آزمون‌هایی قرار می‌گیرند تا بتوانند در برابر سوراخ شدن، پارگی و تماس با مواد شیمیایی مقاومت کنند و در برابر اسیدها، بازها و حلال‌های آلی که اغلب در محیط‌های خطرناک وجود دارند، مقاومت کنند. پارچه همچنین به گونه‌ای طراحی شده است که در برابر تخریب ناشی از نور ماوراءالبنفش یا دماهای بسیار بالا یا پایین مقاومت کند و عملکرد خود را در شرایط متنوع حفظ کند. رعایت استانداردهای بین‌المللی بسیار دقیق است، این لباس‌ها باید استانداردهای EN 14126 (پوشش‌های محافظ در برابر عوامل عفونی) برای حفاظت در برابر بیوهazardها و همچنین ASTM F1671 (روش آزمون استاندارد برای مقاومت مواد استفاده شده در لباس‌های محافظ در برابر نفوذ عوامل منتقله از طریق خون با استفاده از باکتریوفاژ Phi-X174) برای کارایی مانع مایعات را برآورده کنند. در حفاظت شیمیایی نیز باید استانداردهای EN 13034 (لباس‌های محافظ در برابر مواد شیمیایی مایع) و NFPA 1991 (استاندارد لباس‌های محافظ در برابر بخارات برای اضطراریات مواد خطرناک) را دنبال کنند. این لباس‌ها معمولاً یکبار مصرف هستند تا از مشکلات پاکسازی جلوگیری شود، هرچند گونه‌های قابل استفاده مجدد نیز برای کاربردهای خاص وجود دارند که برای استریل کردن با استفاده از اتوکلاو یا تیمارهای شیمیایی طراحی شده‌اند. با ایجاد یک سیل کامل، این لباس‌ها کارکنان را در برابر قرارگیری در معرض پاتوژن‌های کشنده، مواد شیمیایی سمی یا ذرات رادیواکتیو محافظت می‌کنند و در نتیجه در شرایطی که حتی کمترین آلودگی نیز پیامدهای جدی داشته باشد، غیرقابل چشم‌پوشی هستند.