EN
Πώς η Απορριπτέα Μη Υφασμένη Ενδυμασία Λειτουργεί ως Φραγμός σε Φυτοφάρμακα
Δομή Ινών, Μέγεθος Πόρων και Ηλεκτροστατική Δέσμευση στην Ανθεκτικότητα σε Φυτοφάρμακα
Οι ενδυμασίες μιας χρήσης από μη υφαντικές ύλες προσφέρουν προστασία από τα φυτοφάρμακα χρησιμοποιώντας τόσο φυσικά εμπόδια όσο και ηλεκτροστατικές ιδιότητες. Η δομή του υλικού SMS (spunbond-meltblown-spunbond) συνήθως διαθέτει πόρους που κυμαίνονται από 10 έως 50 μικρών, τα οποία κρατούν έξω μεγαλύτερα πράγματα όπως ξηρές σκόνες φυτοφαρμάκων. Όταν πρόκειται για μικρότερες σταγόνες, το μεσαίο στρώμα που έχει λιώσει κάνει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς. Αυτό το μέρος έχει ηλεκτροστατικό φορτίο που τραβά αντιστρόφως φορτισμένα σωματίδια φυτοφαρμάκων. Δουλεύει αρκετά καλά ενάντια σε ψεκασμούς χαμηλής πίεσης και σωματίδια σκόνης γενικά. Αλλά υπάρχει ένα κόλπο. Ο τρόπος που οι ίνες αυτές είναι διατεταγμένες δεν είναι τέλειος, δημιουργώντας μερικές φορές μικροσκοπικούς διαύλους όπου τα πράγματα μπορούν να περάσουν κρυφά, ειδικά όταν κάποιος κινείται ή λυγίζει. Ένα άλλο ζήτημα εμφανίζεται σε υγρανά κλίματα. Το στατικό φορτίο στα υλικά πολυπροπυλενίου αρχίζει να εξασθενεί μόλις η υγρασία φτάσει περίπου το 60%, καθιστώντας τα σημαντικά λιγότερο αποτελεσματικά. Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι αυτή η πτώση της απόδοσης θα μπορούσε να είναι έως και 37% σε μέρη με τροπικές καιρικές συνθήκες.
Γιατί τα τυποποιημένα μίας χρήσης ρουχικά από μη υφασμένο υλικό ενδέχεται να αποτύχουν έναντι υγρών σκευασμάτων
Τα συνηθισμένα SMS γιλέκα χωρίς επίστρωση δεν επαρκούν όταν χειρίζεστε υγρά εντομοκτόνα, επειδή είναι πολύ πορώδη και δεν διαθέτουν τα συνεχή φραγμούς που αποτρέπουν αποτελεσματικά τη διείσδυση. Αυτά τα εμφανιζόμενα συμπυκνώματα (ECs) και τα συμπυκνώματα αιώρησης (SCs) περιέχουν επιφανειοδραστικές ουσίες, οι οποίες μειώνουν την επιφανειακή τάση, επιτρέποντας στα υγρά να διεισδύουν μέσω των μικροσκοπικών διακένων ανάμεσα στις ίνες με τη δράση της τριχοειδούς κίνησης. Η κατάσταση επιδεινώνεται όταν οι εργαζόμενοι κινούνται, ασκούν πίεση ή αγγίζουν μολυσμένο έδαφος, όπως όταν γονατίζουν σε αγρούς που έχουν ψεκαστεί. Δοκιμές έχουν δείξει ότι η απορρόφηση αυξάνεται σημαντικά σε αυτές τις πραγματικές συνθήκες, μερικές φορές έως και οκτώ φορές περισσότερο από ό,τι όταν τα υλικά παραμένουν ακίνητα. Ακόμη και όταν το γλυφοσινάτη αναμιγνύεται με επιφανειοδραστικές ουσίες στις συνιστώμενες συγκεντρώσεις, μελέτες έχουν δείξει σχεδόν πλήρη διείσδυση μέσω του τυπικού υφάσματος SMS εντός μόλις δεκαπέντε λεπτών. Τέτοια αποτελέσματα δείχνουν πόσο ευάλωτα είναι αυτά τα υλικά κατά τη διάρκεια των συνηθισμένων γεωργικών εργασιών.
Πρότυπα Δοκιμών και Πραγματική Απόδοση Μιας Χρήσης Ρούχων από Μη Υφασμένο Υλικό
ASTM F739-23 και ISO 6529: Τι Αποκαλύπτουν Για τη Διάχυση Εντομοκτόνων
Τα ASTM F739-23 και ISO 6529 είναι μερικά από τα βασικά πρότυπα που χρησιμοποιούνται για να αξιολογηθεί η διέλευση χημικών ουσιών μέσα από προστατευτικά υφάσματα. Επικεντρώνονται κυρίως στο χρόνο διάσπασης, δηλαδή τη στιγμή που ένας ρύπαντης αρχίζει να εμφανίζεται στο εσωτερικό του υλικού. Ωστόσο, αυτοί οι εργαστηριακοί έλεγχοι δεν μπορούν να λογοδοτήσουν για όλους τούς παράγοντες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι καθημερινά. Οι πραγματικές συνθήκες περιλαμβάνουν πράγματα σαν τον ιδρώτα του σώματος, την τριβή από την κίνηση και σημεία φυσικής πίεσης, τα οποία απλώς δεν υπάρχουν σε ελεγχόμενα περιβάλλοντα. Το πρόβλημα γίνεται φανερό όταν εξετάζουμε πραγματικά δεδομένα από το πεδίο. Ακόμα και επιστόμια που περνούν την πιστοποίηση μπορεί να επιτρέψουν ρυθμούς μεταφοράς χημικών ουσιών άνω των 0,1 μικρογραμμαρίου ανά τετραγωνικό εκατοστόμετρο ανά λεπτό, μετά από μόλις τέσσερις ώρες έκθεση σε ορισμένα μείγματα εντομοκτόνων. Αυτό το κενό μεταξύ των εργαστηριακών αποτελεσμάτων και των πραγματικών καταστάσεων επιδεικνύει γιατί το προσωπικό στο πεδίο χρειάζεται περισσότερο από απλώς τα χαρτίνια πιστοποιητικά όταν λαμβάνει αποφάσεις για την ασφάλεια στο δικό τους εργασιακό περιβάλλον.
Πέρα από το Χρόνο Διάσπασης: Γιατί η Συνολική Διαπεράτωση Έχει Σημασία για τη Χρήση στο Πεδίο
Το να επικεντρώνεστε μόνο στο χρόνο διάσπασης δεν αποκαλύπτει όλη την ιστορία σχετικά με τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Περισσότερο σημασία έχει η συγκεντρωτική διάχυση, η οποία ουσιαστικά σημαίνει πόσο εντομοκτόνο περνά πραγματικά μέσα από τα προστατευτικά ρούχα με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, ένας στολισμός μπορεί να αντιστέκεται στη γκλιφοσάτη για περίπου μία ώρα σε συνθήκες δοκιμής, αλλά μετά από μια ολόκληρη μέρα εργασίας στο χωράφι, περίπου το 12% της χημικής ουσίας θα μπορούσε ακόμη να διαπεράσει λόγω παραγόντων όπως η θερμότητα του σώματος, η συνεχής κίνηση και η φθορά του υφάσματος. Έρευνες που εξετάζουν ανθρώπους που εκτίθενται σε αυτές τις χημικές ουσίες για χρόνια δείχνουν ότι αναπτύσσονται σοβαρά προβλήματα αργότερα, συμπεριλαμβανομένων δυσκολιών με τους μύες και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Όταν οι εταιρείες αρχίζουν να μετρούν τη συγκεντρωτική διάχυση αντί να ελέγχουν απλώς αν κάτι διαπερνά γρήγορα, σκέφτονται μακροπρόθεσμα την προστασία αντί να επιδιώκουν απλώς την ελάχιστη προστασία για λίγα λεπτά κάθε φορά.
Επιδράσεις της Διαμόρφωσης Εντομοκτόνων στην Ακεραιότητα Μιας Χρήσης Μη Υφασμένων Στολισμάτων
Διαμορφώσεις EC εναντίον SC: Ενεργά ουσίας και διαλύτες που επηρεάζουν την απόδοση του φραγμού
Ο τρόπος με τον οποίο τα Εμουλσιοποιήσιμα Συμπυκνώματα (EC) και τα Συμπυκνώματα Αιώρησης (SC) επηρεάζουν τις στολές προστασίας διαφέρει αρκετά μεταξύ αυτών των δύο τύπων σκευασμάτων. Τα προϊόντα EC περιέχουν πετρελαιοειδείς διαλύτες, οι οποίοι με την πάροδο του χρόνου αρχίζουν να διασπούν τις ίνες πολυπροπυλενίου. Τι συμβαίνει τότε; Οι πόροι διευρύνονται κατά περίπου 40% κατά την έκθεση, γεγονός που προκαλεί την πολύ ταχύτερη αποτυχία του προστατευτικού στρώματος. Από την άλλη πλευρά, οι συνθέσεις SC λειτουργούν διαφορετικά. Χρησιμοποιούν ουσίες όπως αλκυλοφαινόλες εθοξυλικές ως επιφανειοδραστικά για να διατηρούν σωστά αιωρούμενα τα στερεά σωματίδια. Αυτό μειώνει δραματικά την επιφανειακή τάση, μερικές φορές κάτω από το όριο των 30 mN/m, οπότε αντί να σχηματίζουν σταγόνες στις επιφάνειες, τα υγρά τείνουν να διασπείρονται ευκολότερα. Εδώ ακριβώς γίνεται ενδιαφέρον: αν και τα EC μπορεί να διαπερνούν την προστασία γρηγορότερα (περίπου σε 15 λεπτά σε σύγκριση με τα SC που χρειάζονται περίπου 45 λεπτά, σύμφωνα με τις δοκιμές ASTM F739-23), τα SC παρουσιάζουν επίσης τα δικά τους προβλήματα, επειδή διαπερνούν τα υλικά μέσω της τριχοειδούς δράσης. Αυτό σημαίνει ότι οι ρύποι εισχωρούν σιγά-σιγά στα υφάσματα χωρίς να το παρατηρήσει κανείς, μέχρι ότου γίνει αργά.
Η Μυθοπλασία της Αραίωσης Απορρίφθηκε: Μείγματα Glyphosate-Ενεργών Ουσιών και Ρεαλιστικά Σενάρια Έκθεσης
Πολλοί γεωργικοί εργαζόμενοι ακόμη πιστεύουν ότι όταν αραιώσουν το γκλιφοσάτη με επιφανειοδραστικές ουσίες, κάπως όλα γίνονται πιο ασφαλή. Αλλά έχει να κάνει με αυτές τις επιφανειοδραστικές ουσίες POEA που συχνά χρησιμοποιούν: συνεχίζουν να εκτελούν τη λειτουργία τους στη διάσπαση της επιφανειακής τάσης ακόμη και σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις, μερικές φορές μόνο 2%. Όταν οι άνθρωποι αναμιγνύουν αυτές τις λύσεις, τις ψεκούν στα χωράφια ή εργάζονται στη συντήρηση εξοπλισμού, μικρές εκτινάξεις συμβαίνουν συνεχώς. Αυτές οι μικρές εκθέσεις σταδιακά υπονικούν ό,τι προστατεύει τα προστατευτικά ρούχα τους από την απορρόφηση χημικών. Δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν σε πραγματικές συνθήκες στο χωράφι δείχνουν και κάτι αρκετά ανησυχητικό. Σχεδόν 8 στις 10 περιπτώσεις, τα χημικά αρχίζουν να διαπερνούν τα προστατευτικά ενδύματα εντός μόνο μίας ώρας από την επαφή με αραιωμένα μείγματα, επειδή οι επιφανειοδραστικές ουσίες βοηθούν το γκλιφοσάτη να διεισδύσει από τις μικρές τρύπες στα υφάσματα των στρώσεων. Και μη ξεχνήσουμε τις συνήθεις εργασίες, όπως η καθαριότητα δεξαμενών ή η επισκευή σπασμένων ψεκαστήρων, όπου οι εργαζόμενοι υφίστανται πολύ πιο μακροχρόνια έκθεση και επαφή υπό υψηλότερη πίεση. Όλα αυτά σημαίνουν ότι η απλή αραίωση δεν είναι επαρκής προστασία έναντια της χημικής έκθεσης σε πραγματικές γεωργικές καταστάσεις.